“We bouwen een soort schijnwerkelijkheid. Die kermis, daar wil ik wat aan doen.”
Marco Gianotten is oprichter van onderzoeks- en adviesbureau Giarte. Maar ook: auteur, publicist, spreker, inspirator. Zijn passie? Het versimpelen van complexe materie. Na zijn studie belandde Marco in de IT. Als niet-techneut verbaasde hij zich over de mentale kloof tussen IT’ers en de rest van de onderneming. Zijn motto is “keep wondering". Bij Bart Vink & Partners doen we dat maar al te graag. Ook verslinden we Marco’s boek “Digital Empathy”, waar we er 5 van mogen weggeven onder onze lezers (zie onderaan dit artikel). Hoog tijd voor een enerverend vraaggesprek.
Om te beginnen: kun je iets vertellen over jouw achtergrond en jouw route tot en met het punt waarop je nu staat?
“Als kind was ik redelijk autodidactisch. Na de havo deed ik de heao – commerciële economie en informatica – en mijn scriptie schreef ik over besluitvorming in raden van bestuur. Ik interviewde meer dan twintig topmanagers in Nederland. De scriptie heeft in die tijd in de Carp en allerlei andere bladen gestaan. Ik heb ’m ook verkocht, voor 14.000 gulden. Ringbandje eromheen en ik dacht: als ze ’m willen hebben, kunnen ze ’m ook betalen. Ik ging niet werken voor IBM of een ander groot IT-bedrijf, maar voor een adviesbureau bij TNO. Ik heb daar veel geleerd over het verschil tussen mensen die detaillistisch en technisch hoogbegaafd zijn, en de echte wereld, waar ze onbegrepen zijn. Als right brain child stapte ik in de left brain world. Ik heb altijd in de hightech gezeten, dat was mijn vertrekpunt. Met mijn eigen wet die tegenwoordig de Pipi Langkouswet heet: ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan. Dat gold ook voor het onderzoek dat ik met professor Paans deed naar management van datacenters in Amerika. Ik had nog nooit een datacenter van binnen gezien. Mijn opa’s waren ondernemers, maar allebei hadden ze tien kinderen met nul ondernemersbloed. Het sloeg dus een generatie over, want ik keek naar ze op en wilde het ook. Mijn vader heeft zijn hele leven voor dezelfde multinational gewerkt. Mijn uitspraak in een later interview voor Carp “Als je écht goed bent, ga je niet voor een multinational werken” werd de billboardcampagne van Carp, en dat billboard stond tegenover de multinational waar mijn vader werkte.
Na veel banen en enkele publicaties ben ik voor mezelf begonnen. Ik heb meerdere bedrijven gehad en ik heb veel fouten gemaakt. Het mag dan cliché zijn, maar van fouten leer je. Eigen geld verliezen is de MBA van het leven. In totaal had ik drie startups. Ik deed zoveel ervaring op, dat de kans van slagen van mijn huidige bedrijf Giarte steeds groter werd. Giarte positioneer ik als hét onderzoeks- en adviesbureau op het vlak van IT-dienstverlening en IT-outsourcing. Het is nu een bedrijf met een miljoenenomzet, maar daar is een behoorlijke aanloopperiode aan voorafgegaan. Mijn netwerk was daarin de belangrijkste factor. Toen ik in de twintig was, had ik al een netwerk van topmanagers. Ik interviewde mannen die allemaal mijn vader konden zijn. Zij hielpen mij met opdrachten en met allerlei manieren van invloed die voor Giarte belangrijk waren. Ik hielp ze op mijn beurt met bijvoorbeeld presentaties en ik had zelf ook contacten die voor sommige van hen interessant waren, Een goede gesprekspartner haalt niet alleen, maar brengt ook. Omdat ik zelfstandig was, schreef, interviewde én discussies met ze voerde, was ik bovendien een volwaardig gesprekspartner. Ik zat dan wel veertien lagen lager qua hiërarchie, maar daar ben ik altijd ongevoelig voor geweest. Je moet klanten hebben waar je geld aan verdient, maar ook veel klanten en relaties hebben waar je van leert. Als je alleen maar mensen om je heen hebt met geld, gaat het mis. Mijn devies: zorg dat je gesprekspartner bent voor iedereen en dat je ook echt iets brengt. Bouw aan je netwerk en voeg iets toe.”
Op basis van je profiel lijk je zowel IT adept als ondernemer, als schrijver, als adviseur, als spreker. Wat haal jij uit die verschillende rollen en hoe blijf jij jezelf ontwikkelen? “Ik blijf mezelf ontwikkelen door mijn honger naar kennis: ik lees alles wat los en vast zit. Ik maak altijd aantekeningen als ik met mensen praat, en die verwerk ik in mijn publicaties en blogs; uit elk gesprek probeer ik iets te halen. Voor mij is schrijven therapie, het ruimt je hoofd op. Als je het opschrijft, codificeert, blijft het herhaalbaar; ik kan het zo doorsturen. Als het alleen maar in mijn hoofd zit, heb ik er niets aan. Waar ik over vijf jaar met Giarte sta? De vraag die ik mezelf dan stel: is wat ik vandaag doe ook relevant voor de toekomst? Het is een kwestie van elk jaar opnieuw bekijken. Je eigen verdienmodel ter discussie durven stellen, is een essentieel onderdeel van ondernemerschap. Het toelaten van twijfel. Verder moet je ervoor zorgen dat je ook mensen spreekt die niet in je eigen straatje passen. Verwondering is mijn leidraad.”
… LEES OVER 2 WEKEN HET VERVOLG.
Win het boek “Digital Empathy” van Marco Gianotten! De eerste 5 lezers die ons (in maximaal 10 woorden) mailen waarom ze het boek graag willen lezen, krijgen het boek gratis toegestuurd. Vergeet dus niet het bezorgadres in je mail te zetten. Je mail kan naar: info@bartvinkenpartners.nl. Het formulier hieronder invullen kan natuurlijk ook.
Hoe digitaal empathisch ben jij? (Deel I)
Bart Vink 16-11-2018 14:27
Categorieën:
Ontwikkelingen in ICT